دل نوشته ها

گفتم به مـهد ـﮯ بر مـن عاشق نـظر کن
گفتا تو هم از معصـیت صرف نظر کن

گفتم به نام نامیت هر دم بنازم
گفتا که از اعمال نیکت سرفرازم

گفتم که دیـدار تـو باشد آرزویم
گفتا که در کو ـﮯ عـمل کن جستجویم

گفتم بیا جانم پر از شهد صفا کن
گفتا به عـهد بندگـﮯ با حق وفا کن

گفتم به مهد ﮯ بر من دلخسته رو کن
گفتا ز تقـوا کسب عز و آبرو کن

گفتم دلم با نور ایمان منجلـﮯ کن
گفتا تمسـک بر کتاب و هم عـمل کن

گفتم ز حق دارم تمنا ـﮯ سکینه
گفتا بشو ـﮯ از دل غبار حـقد و کیـنه

گفتم رخت را از من واله مگردان
گفتا دلــﮯ را با سـتم از خود مرنجـان

گفتم به جان مادرت من را دعـا کن
گفتا که جانت پاک از بهـر خـدا کن

گفتم ز هجران تو قلبـﮯ تنگ دارم
گفتا ز قول بـﮯ عـمل من ننـگ دارم

گفتم دمـﮯ با من ز رافت گفتگو کن
گفتا به آب دیـده دل را شستشو کن

گفتم دلم از بند غـم آزاد گردان
گفتا که دل با یـاد حـق آباد گردان

گفتم که شام تار دلها را سحر کن
گفتا دعـا همواره با اشـک بصـر کن

گفتم که از هجران رویت بـﮯ قـرارم
گفتا که روز وصـل را در انتظـارم